-
1 exagito
exagĭto, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] chasser devant soi, pousser, poursuivre, harceler. [st2]2 [-] remuer, agiter, troubler. [st2]3 [-] au fig. agiter, inquiéter, tourmenter, exciter, irriter, exaspérer. [st2]4 [-] rejeter, blâmer, censurer, critiquer, désapprouver. [st2]5 [-] débattre, discuter; poursuivre (en paroles), attaquer. [st2]6 [-] rouler dans son esprit, méditer. - exagitare leporem: lever un lièvre. - istius injuriis exagitati, Cic. Verr. 2.3.18: tourmentés par les injustices de cet homme. - plebem exagitare, Sall. C. 38, 1: exciter la plèbe. - meum maerorem exagitare, Cic. Att. 3, 7, 2: irriter ma douleur. - exagitabantur omnes ejus fraudes, Cic. Clu. 36.101: toutes ses fraudes étaient traquées. - exagitare rem publicam seditionibus, Sall. C. 51, 32: troubler l'Etat par des séditions. - omnes convicio consulis exagitabantur, Caes. BC. 1, 2: tous étaient tourmentés par les reproches du consul.* * *exagĭto, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] chasser devant soi, pousser, poursuivre, harceler. [st2]2 [-] remuer, agiter, troubler. [st2]3 [-] au fig. agiter, inquiéter, tourmenter, exciter, irriter, exaspérer. [st2]4 [-] rejeter, blâmer, censurer, critiquer, désapprouver. [st2]5 [-] débattre, discuter; poursuivre (en paroles), attaquer. [st2]6 [-] rouler dans son esprit, méditer. - exagitare leporem: lever un lièvre. - istius injuriis exagitati, Cic. Verr. 2.3.18: tourmentés par les injustices de cet homme. - plebem exagitare, Sall. C. 38, 1: exciter la plèbe. - meum maerorem exagitare, Cic. Att. 3, 7, 2: irriter ma douleur. - exagitabantur omnes ejus fraudes, Cic. Clu. 36.101: toutes ses fraudes étaient traquées. - exagitare rem publicam seditionibus, Sall. C. 51, 32: troubler l'Etat par des séditions. - omnes convicio consulis exagitabantur, Caes. BC. 1, 2: tous étaient tourmentés par les reproches du consul.* * *Exagito, exagitas, pen. cor. exagitare. Cic. Travailler aucun et faire courir, ou chasser ca et là. C'est aussi Irriter, Piquer, Esmouvoir, Provoquer, Exagiter, Vexer, Tormenter.\Exagitare rem aliquam. Cic. Traicter de quelque matiere, et la debatre, La mettre en termes. -
2 agito
āvi, ātum, āre [intens. к ago ]1) приводить в движение ( mens agitat molem V); двигать ( aliquid huc et illuc Sl); направлять, устремлять ( currum ad flumina V)2) гнать, погонять (lanigeros greges, capellas V)3) управлять, править (quadrijugos currus V; navem triremem Nep)4)а) вздымать, крутить ( harenam Sl): приводить в волнение, волновать ( mare ventis C); шевелить ( digitos PJ); развевать ( capillos H); трясти ( cacumen O); раздувать (scintillam, перен. ignes amoris O); размахивать, потрясать ( hastam O)a. alas O — махать крыльямиб) раскачивать ( ventis agitatur pinus H); вызывать, производить ( motum C); упражнять ( ingenium per studia Sen)5) преследовать, травить, ловить (feras C; a. Trojanos terris vel undis V); загонять ( cervos in retia O); прогонять ( chelydros V); изгонять ( aliquem totā urbe V); угонять, похищать ( hominum praedas et pecorum Amm)6) нападать, критиковать ( aliquid C); порицать, упрекать ( aliquem H); бичевать, осмеивать ( aliquid saevis verbis H)7) беспокоить, тревожить ( rem publicam seditionibus Sl); мучить, угнетать (aliquem scelerum poenis C; animum curis cogitationibusque L injuriis agitatus populus Fl)metu atque libidine diversus agitabatur Sl — (Югурта) колебался между страхом и желанием8) возбуждать, побуждать (aliquem invidiā V; agitatus cupidine regni Fl); подстрекать, возмущать ( plebem L)9) ( о времени) проводить ( noctem apud aquam Sl); (про)жить ( aevum sub legibus V)a. moras Sl — медлить10)а) делать, осуществлять, совершатьcuncta a. Sl — заниматься всемб) выполнять ( praecepta parentis Sl); создавать, устраивать ( praesidia L)a. custodiam T — нести охрануhonorem a. T — занимать пост, находиться у властиalicujus arbitrio agitari Sl — совершиться по чьей-л. воле12) выражать, проявлять (gaudium, laetitiam Sl; odium T)13) праздновать ( dies festos C); справлять ( diem natalem Pl)a. jocos cum aliquo O — забавляться с кем-л.14) думать, обдумывать, замышлять ( часто с прибавлением (in) animo, (in) mente, in corde, secum)a. in animo bellum L — затевать войнуplus quam civilia a. T — замышлять нечто, выходящее за пределы компетенции простого гражданина15) вести переговоры (aliquid, de re aliquā Sl, L); обсуждать ( aliquid in senatu C)agraria lex vehementer agitabatur C — аграрный закон горячо обсуждался (защищался)16) жить, обитатьpropius mare a. Sl — жить близ моря17) бродить, быть, находиться ( pro muro dies noctesque Sl)inter primores a. L — находиться в первых рядах (сражающихся)18) вести себя, поступать, действовать ( ferociter Sl) -
3 exagito
ex-agito, āvī, ātum, āre1) тревожить, вспугивать, травить, выгонять, гнать ( leporem O)e. lustra ferarum Sil — поднять зверей из их нор2) взбалтывать ( faecem Col)3) волновать (exagitata vis, sc. venti Lcr)4) преследовать, не давать покоя, беспокоить, изводить, мучить ( aliquem injuriis C); донимать насмешками, пробирать, порицать (aliquem C etc.; fraudes alicujus C)5) возбуждать (maerorem C; dissensionem C; se ipsum Sen)res rumoribus exagitata Sl — дело, возбуждавшее много толков6) волновать, возмущать, подстрекать (vulgum, plebem Sl); потрясать ( rem publicam seditionibus Sl) -
4 exagito
ex-ăgĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. a., to drive out of its position or place; to stir up, rouse up, disturb.I.Lit. (very seldom):II. A.ut quicquid faecis subsederit exagitet, et in summum reducat,
Col. 12, 19, 4:vis (venti) exagitata foras erumpitur,
Lucr. 6, 583. — Poet.:lustra ferarum Venatu,
to disturb, Sil. 16, 553:lepus hic aliis exagitandus erit,
to rouse, start, Ov. A. A. 3, 662; cf. Petr. 131, 7.—In gen.:B.insectandis exagitandisque nummariis judicibus,
Cic. Att. 1, 16, 8; cf. Prop. 2, 8, 19:permulti sedes suas patrias, istius injuriis exagitati, reliquerant,
Cic. Verr. 2, 3, 18:ab Suevis complures annos exagitati bello premebantur et agricultura prohibebantur,
Caes. B. G. 4, 1, 2; cf. id. ib. 2, 29 fin.:at omnes di exagitent me, si, etc.,
Hor. S. 2, 6, 54; cf. Ov. F. 5, 141:exagitari verberibus Furiarum,
Suet. Ner. 34:quos flagitium, egestas, conscius animus exagitabat,
Sall. C. 14, 3:senatus vulgi rumoribus exagitatus,
id. ib. 29, 1:rem publicam seditionibus,
id. ib. 51, 32.—In partic.1.To scold, rail at, to attack violently, to censure, criticise, satirize, rally (cf.: objurgo, improbo, increpo, vitupero, calumnior, reprehendo;2.peto, incuso, etc.): hi omnes convicio L. Lentuli consulis correpti exagitabantur,
Caes. B. C. 1, 2, 4:cum etiam Demosthenes exagitetur ut putidus,
Cic. Or. 8 fin.; cf. Suet. Aug. 86:inventi sunt, qui hanc dicendi exercitationem exagitarent atque contemnerent,
Cic. de Or. 3, 16:in rebus palam a consularibus exagitatis et in summam invidiam adductis,
id. Fam. 1, 1 fin.; cf. Cael. ap. Cic. Fam. 8, 11, 3:exagitabantur omnes ejus fraudes atque fallaciae,
Cic. Clu. 36, 101; cf. id. Sull. 21:quod apud Lucilium scite exagitat in Albucio Scaevola, quam lepide lexeis compostae, etc.,
id. Or. 44, 149.—To stir up, irritate, excite:b.coepere (tribuni) senatum criminando plebem exagitare,
Sall. C. 38, 1; cf.vulgum,
id. J. 73, 5.—In a good sense:hujus disputationibus et exagitatus maxime orator est et adjutus,
incited, urged onwards, Cic. Or. 3, 12.—Of abstract objects:in tali tempore tanta vis hominis leniunda quam exagitanda videbatur,
Sall. C. 48, 5; Tac. A. 4, 12.—Transf., to stir up, excite the passions themselves: ne et meum maerorem exagitem et te in eundem luctum vocem, Cic. Att. 3, 7, 2;tristes curas,
Luc. 8, 44:furores immiti corde,
Cat. 64, 94. -
5 exagito
ex-agito, āvī, ātum, āre, aus seiner ruhigen Stellung od. Lage heraus- u. fortbewegen, I) eig. u. zwar: A) ein Wild auf- und vor sich her treiben, aufjagen, et lepus hic aliis exagitatus erit (sprichw.), Ov. art. am. 3, 662: prägn., ex. lustra ferarum venatu, die Tiere aufscheuchend beunruhigen, Sil. 16, 553. – B) einen Wind heftiger aufregen, cum vis (venti) exagitata foras erumpitur, bricht nochmals, hat sich der Zudrang heftiger erregt, hervor mit Gewalt, Lucr. 6, 583. – C) einen Bodensatz usw. aufregen, aufwühlen, ut quidquid faecis resederit exagitet et in sumum reducat, Col. 12, 19, 4: nam pari modo exagitatum et exhalat horribiliter caenum et suaviter fragrat unguentum, Augustin. de civ. dei 1, 8 extr. – II) übtr.: A) wie ein Wild auf- u. umhertreiben, -jagen, abhetzen, verfolgen, beunruhigen, heimsuchen, nicht zur Ruhe kommen lassen, plagen, quälen, a) im allg.: confugi ad te exagitatus a cuncta Graecia, Nep.: quod ab Suebis complures annos exagitati bello premebantur, Caes.: at omnes di exagitent me, Hor.: exagitet nostros manes, sectetur et umbras, Prop.: exagitari se maternā specie, verberibus Furiarum ac taedis ardentibus, Suet.: cum me adversis rebus exagitat, mit Unglück heimsucht, Augustin. de civ. dei 1, 29. – v. abstr. Subjj., quos illa quaestio exagitabat, beunruhigte, Sall.: omnes, quos flagitium, egestas, conscius animus exagitabat, zu keiner Ruhe kommen ließ, Sall.: homines scelerum conscientiā exagitati, Sall. fr. – dah. b) mit Worten zusetzen, tüchtig mitnehmend-, beißend-, mit Sarkasmus tadeln, durchziehen, verspotten, alqm, Cic. u.a.: omnes eius fraudes, Cic. – u. gänzlich verwerfen, -mißbilligen, et huius et aliorum philosophorum disputationibus et exagitatus maxime orator est et adiutus, Cic.: inventi sunt, qui hanc dicendi exercitationem exagitarent atque contemnerent, Cic. – c) etw. nicht ruhen lassen, immer wieder aufstören, res iam antea vulgi rumoribus exagitata, unter dem Volke vielfach besprochen, ruchbar geworden, Sall. Cat. 29, 1. – B) wie ein Meer aufregen, in Bewegung setzen, a) den Staat in Unruhe-, in Verwirrung bringen, seditionibus rem publicam, Sall. Cat. 51, 32. – b) das Gemüt leidenschaftlich aufregen, exagitatae mentis concursatio (Unruhe), Sen. ep. 3, 5. – c) einen Affekt rege machen, aufregen, maerorem, erneuern, Cic.: furores corde, aufwühlen, hegen, Catull.: vetus Augustae odium, recentem Liviae conscientiam, Tac. – d) eine Menge usw. in Aufruhr setzen, aufreizen, reizen (Ggstz. lenire), plebem, vulgum, Sall.: quia in tali tempore tanta vis (Gewalt) hominis leniunda magis quam exagitanda videbatur, mehr beschwichtigt, als gereizt werde, Sall.
-
6 exagito
ex-agito, āvī, ātum, āre, aus seiner ruhigen Stellung od. Lage heraus- u. fortbewegen, I) eig. u. zwar: A) ein Wild auf- und vor sich her treiben, aufjagen, et lepus hic aliis exagitatus erit (sprichw.), Ov. art. am. 3, 662: prägn., ex. lustra ferarum venatu, die Tiere aufscheuchend beunruhigen, Sil. 16, 553. – B) einen Wind heftiger aufregen, cum vis (venti) exagitata foras erumpitur, bricht nochmals, hat sich der Zudrang heftiger erregt, hervor mit Gewalt, Lucr. 6, 583. – C) einen Bodensatz usw. aufregen, aufwühlen, ut quidquid faecis resederit exagitet et in sumum reducat, Col. 12, 19, 4: nam pari modo exagitatum et exhalat horribiliter caenum et suaviter fragrat unguentum, Augustin. de civ. dei 1, 8 extr. – II) übtr.: A) wie ein Wild auf- u. umhertreiben, -jagen, abhetzen, verfolgen, beunruhigen, heimsuchen, nicht zur Ruhe kommen lassen, plagen, quälen, a) im allg.: confugi ad te exagitatus a cuncta Graecia, Nep.: quod ab Suebis complures annos exagitati bello premebantur, Caes.: at omnes di exagitent me, Hor.: exagitet nostros manes, sectetur et umbras, Prop.: exagitari se maternā specie, verberibus Furiarum ac taedis ardentibus, Suet.: cum me adversis rebus exagitat, mit Unglück heimsucht, Augustin. de civ. dei 1, 29. – v. abstr. Subjj., quos illa quaestio exagitabat, beunruhigte, Sall.: omnes, quos flagitium, egestas, conscius————animus exagitabat, zu keiner Ruhe kommen ließ, Sall.: homines scelerum conscientiā exagitati, Sall. fr. – dah. b) mit Worten zusetzen, tüchtig mitnehmend-, beißend-, mit Sarkasmus tadeln, durchziehen, verspotten, alqm, Cic. u.a.: omnes eius fraudes, Cic. – u. gänzlich verwerfen, -mißbilligen, et huius et aliorum philosophorum disputationibus et exagitatus maxime orator est et adiutus, Cic.: inventi sunt, qui hanc dicendi exercitationem exagitarent atque contemnerent, Cic. – c) etw. nicht ruhen lassen, immer wieder aufstören, res iam antea vulgi rumoribus exagitata, unter dem Volke vielfach besprochen, ruchbar geworden, Sall. Cat. 29, 1. – B) wie ein Meer aufregen, in Bewegung setzen, a) den Staat in Unruhe-, in Verwirrung bringen, seditionibus rem publicam, Sall. Cat. 51, 32. – b) das Gemüt leidenschaftlich aufregen, exagitatae mentis concursatio (Unruhe), Sen. ep. 3, 5. – c) einen Affekt rege machen, aufregen, maerorem, erneuern, Cic.: furores corde, aufwühlen, hegen, Catull.: vetus Augustae odium, recentem Liviae conscientiam, Tac. – d) eine Menge usw. in Aufruhr setzen, aufreizen, reizen (Ggstz. lenire), plebem, vulgum, Sall.: quia in tali tempore tanta vis (Gewalt) hominis leniunda magis quam exagitanda videbatur, mehr beschwichtigt, als gereizt werde, Sall.
См. также в других словарях:
Conspiración de Catilina — Este artículo trata sobre la conspiración en si. Para la obra de Salustio Crispo, véase De Catilinae coniuratione. Un nombre destaco sobre los demás, Lucio Sergio Catilina a quien la aristocracia romana temía, a él y a sus planes económicos que… … Wikipedia Español
PIRATICA — olim dedecori non erat, sed virtutis indicum habebatus. Virg. Aen. l. 9. v. 609. Omne aevum ferrô teritur: versaque iuvencûm Terga fatigamus hastâ: nec tarda senectus Debilitat vires animi, mutatque vigorem. Caniciem galeâ premimus, semperque… … Hofmann J. Lexicon universale